Έρευνα δημοσίου γαλλικού πανεπιστημίου αποδεικνύει ότι τα βιολογικά προϊόντα μειώνουν δραστικά τις πιθανότητες να νοσήσει κάποιος από καρκίνο

Aimilia Ioannidis

ΠΑΡΙΣΙ, ΓΑΛΛΙΑ 

Έρευνα δημοσίου γαλλικού πανεπιστημίου αποδεικνύει την επίδραση της ηλεκτρομαγνητικής ακτινοβολίας στις βιοχημικές κυτταρικές διεργασίες. Έρευνα άλλου δημοσίου γαλλικού πανεπιστημίου αποδεικνύει ότι τα βιολογικά προϊόντα μειώνουν δραστικά τις πιθανότητες να νοσήσει κάποιος από καρκίνο. 

Και οι δύο έρευνες αποτελούν κεφαλαιώδους σημασίας εργαλεία απόδειξης φαινομένων για τα οποία μέχρι προ τίνος οι επιστήμονες είχαν μόνο ενδείξεις. Φυσικά, δεν χρηματοδοτήθηκαν από ιδιώτες. Γι'αυτό είναι ιερή η δημόσια εκπαίδευση και η δημόσια έρευνα.

Γκυ Μοκέ, Γάλλος αντιστασιακός που εκτελέστηκε από τους ναζί στα 17 του χρόνια σαν σήμερα, το 1941.

Aimilia Ioannidis

Παρίσι, Γαλλία

Γκυ Μοκέ, Γάλλος αντιστασιακός που εκτελέστηκε από τους ναζί 

στα 17 του χρόνια σαν σήμερα, το 1941. 

Παρακάτω, το τελευταίο του γράμμα στους δικούς του.

"Μανούλα μου αγαπημένη, 

Αδελφούλη μου λατρευτέ,

Αγαπημένε πατερούλη,

Θα με εκτελέσουν! Αυτό που σας ζητώ, ιδίως από εσένα μανούλα, είναι να είσαι θαρραλέα. Εγώ είμαι, και θέλω να είμαι τόσο όσο και όλοι όσοι εκτελέστηκαν πριν από εμένα. Σίγουρα, θα ήθελα να ζήσω. Αλλά αυτό που επιθυμώ με όλη μου την καρδιά, είναι ο θάνατός μου να χρησιμεύσει σε κάτι. Δεν είχα το χρόνο να φιλήσω τον Ζαν. Φίλησα τα δυο μου αδέλφια, Ροζέ και Ρινό. Όσον αφορά τον άλλο, δεν μπορώ να το κάνω, δυστυχώς!

    Ελπίζω όλα μου τα πράγματα να σας αποσταλούν, μπορούν να χρησιμεύσουν στον Σερζ, που, το ελπίζω, θα είναι περήφανος να τα φορέσει μια μέρα. Εσένα πατερούλη, αν σου προκάλεσα, όπως και στη μανούλα, τόσες πίκρες, σε χαιρετώ μια τελευταία φορά. Να ξέρεις ότι έκανα ό,τι μπορούσα για να ακολουθήσω το δρόμο που μου χάραξες. Ένας τελευταίο αντίο σε όλους μου τους φίλους, στον αδελφό μου που αγαπώ πολύ. Να μελετά πολύ για να γίνει άνθρωπος. 

    Δεκαεπτάμιση χρόνια, η ζωή μου ήταν σύντομη, δεν μετανιώνω για τίποτα άλλο όμως παρά μόνο γιατί σας εγκαταλείπω όλους. Θα πεθάνω με τον Τεντέν και τον Μισέλς. Μαμά, αυτό που ζητώ από εσένα, αυτό που θέλω να μου υποσχεθείς, είναι να είσαι θαρραλέα και να ξεπεράσεις τον πόνο σου. Δεν μπορώ να προσθέσω περισσότερα. Σας εγκαταλείπω όλους και όλες, εσένα μαμά, Σερζ, μπαμπά, σας φιλώ με όλη μου την παιδική καρδιά. Κουράγιο! 

Ο Γκυ σας, που σας αγαπά"

Οι πολιτικές εξελίξεις στη Γαλλία έχουν τεράστια σημασία για όλη την Ευρώπη, γιατί αυτή τη στιγμή - και μάλλον διαχρονικά - εδώ χτυπά η πολιτική καρδιά της.

Aimilia Ioannidis

Παρίσι, Γαλλία

Στη Γαλλία (και απ' ό,τι βλέπω, και σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες, ιδίως τις μεγαλύτερες), ο δημόσιος διάλογος με αντικείμενο τις επερχόμενες ευρωεκλογές έχει ανάψει για τα καλά και οι πολιτικοί φορείς τοποθετούνται ο ένας μετά τον άλλο όχι μόνο ως προς επί μέρους ζητήματα αλλά επίσης και ως προς το θεματικό άξονα που θεωρούν ότι θα πρέπει να αποτελέσει την αιχμή του δόρατος της καμπάνιας τους. 

Αξιοσημείωτες περιπτώσεις η σημερινή τοποθέτηση του Ε. Μακρόν σύμφωνα με την οποία η πολιτική μάχη θα πρέπει να διεξαχθεί πάνω στο δίλημμα "προοδευτικοί ή εθνικιστές", και η άρνηση του Ζ.Λ. Μελανσόν να υπογράψει ψήφισμα που συντάχθηε από έντυπα και φορείς της άκρας αριστεράς με τίτλο "υπέρ της υποδοχής των μεταναστών", κρίνοντας (και απαντώντας κατ'αυτόν τον τρόπο στην κριτική που του ασκήθηκε) ότι δεν πρέπει να τεθεί αυτή η θεματική ως κεντρική προβληματική των ευρωεκλογών για το κόμμα του, την Ανυπότακτη Γαλλία. Το κείμενο αντιθέτως υπέγραψε ο επικεφαλής του κινήματος "Γενεές" και πρώην υποψήφιος στις προεδρικές εκλογές του 2017 Μ. Αμόν. 

Ο εσωτερικός διχασμός της αριστεράς γύρω από τα θέματα της μετανάστευσης και της ταυτότητας φαίνεται να εντείνεται, όπως φαίνεται μεταξύ άλλων και από το τρέχον αφιέρωμα του περιοδικού "Οι Δυο Κόσμοι" στην "ισλαμοαριστερά" (μερίδα της αριστεράς που κατηγορείται για ανοχή απέναντι στο φανατικό ισλαμισμό). Η "Εθνική Συνένωση" (πρώην "Εθνικό μέτωπο") της Μαρίν Λε Πεν εστιάζει στο ζήτημα της μετανάστευσης και της εθνικής ταυτότητας υπό το πρίσμα ιδίως των διαρκών τρομοκρατικών επιθέσεων και γενικότερα της τρομοκρατικής απειλής, ενώ "οι Δημοκρατικοί" (κεντροδεξιά) προβάλλουν ένα προφίλ "ήρεμης δύναμης", ταυτόχρονα γκωλικό και ευρωπαϊστικό, που προασπίζει την εθνική ταυτότητα προωθώντας παράλληλα την κοινή ευρωπαϊκή, ώστε να αποσπάσουν ψήφους από την Μ. Λε Πεν και τον Ε. Μακρόν. 

Στις δημοσκοπήσεις προηγείται η "Δημοκρατία που προχωρά" του Ε. Μακρόν, ενώ ακολουθεί η "Εθνική Συνένωση", η "Ανυπότακτη Γαλλία" και οι "Δημοκρατικοί" (τα δύο τελευταία κόμματα με μικρές διαφορές μεταξύ τους). Το Σοσιαλιστικό Κόμμα βρίσκεται προς το παρόν πολύ χαμηλά στις δημοσκοπήσεις, αφού φαίνεται να αδυνατεί να αρθρώσει σαφείς προτάσεις μετά από την πρόσφατη ανασύνταξή του. 

Οι πολιτικές εξελίξεις στη Γαλλία έχουν τεράστια σημασία για όλη την Ευρώπη, γιατί αυτή τη στιγμή - και μάλλον διαχρονικά - εδώ χτυπά η πολιτική καρδιά της.