............... .........για την Ευρώπη, τον Άνθρωπο, την παιδεία, τον πολιτισμό, την ευρωπαϊκή πολιτική ...Σελίδες της εφημερίδας "Αρκαδικό Βήμα"
Ευρώπη των 28 κρατών - μελών
Σάββατο 31 Δεκεμβρίου 2016
Το Εθνικό Αρχαιολογικό αποχαιρετά το 2016 με εκδηλώσεις
Mουσεία, εκδηλώσεις, ζωγραφική, μουσική, αρχαία
etniko-arxaiologiko-mouseio.jpg
Το 2016 το Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο γιόρτασε τα 150 χρόνια από την ίδρυσή του | EUROKINISSI/ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΖΩΝΤΑΝΟΣ
Με ένα πλούσιο εορταστικό πρόγραμμα, το Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο αποχαιρετά το 2016, επετειακό έτος για τα 150 χρόνια του. Οι εκδηλώσεις, που απευθύνονται τόσο σε παιδιά όσο και σε ενήλικες, περιλαμβάνουν περιηγήσεις στις εκθέσεις του, συναυλίες, αλλά και εργαστήρια μουσικής και ζωγραφικής.
Πρόκειται για μια μοναδική ευκαιρία να γνωρίσουμε το μουσείο και ταυτόχρονα να μοιραστούμε τη χαρά των ημερών, με νότες και χρώματα, αλλά και γνώσεις.
Ειδικότερα το πρόγραμμα του Μουσείου περιλαμβάνει τα εξής:
• Παρασκευή 30 Δεκεμβρίου, ώρα 12.00: Περιηγήσεις στην περιοδική έκθεση «Οδύσσειες»
Με τη βοήθεια των αρχαιολόγων και των επιμελητών της έκθεσης θα ταξιδέψουμε στις θάλασσες της Μεσογείου, αναζητώντας το κοινό αποτύπωμα του ανθρώπου στους αιώνες και τους πολιτισμούς, μέσα από ιστορίες ανθρώπινες και ηρωικές, προσωπικές και συλλογικές Οδύσσειες. Για συμμετοχή στην περιήγηση είναι απαραίτητη η προμήθεια εισιτηρίου του μουσείου και η δήλωση συμμετοχής κατά την προσέλευση στις Πληροφορίες.
• Παρασκευή, 30 Δεκεμβρίου, ώρα 14.00: Συναυλία στην Αίθουσα του Βωμού
Είναι μια συναυλία για την υποδοχή του νέου έτους, στην οποία θα ερμηνευτούν έργα των Γιόχαν Σεμπάστιαν Μπαχ, Φραντς Σούμπερτ, Λούντβιχ βαν Μπετόβεν, Ελευθέριου Καλκάνη, Παναγιώτη Καρούσου και γνωστά χριστουγεννιάτικα τραγούδια.
Σολίστ: Βανέσσα Καλκάνη, σοπράνο, Βασίλης Ασημακόπουλος, μπάσος. Καλλιτεχνική διεύθυνση: Ελευθέριος Καλκάνης, συνθέτης, αρχιμουσικός. Συμμετέχουν οι μουσικοί του Ωδείου Μάνδρας «Ε. Καλκάνης». Απαραίτητη η προμήθεια εισιτηρίου του μουσείου.
• Τρίτη, 3 Ιανουαρίου, ώρα 11.00 και 13.00: «Μουσική ξενάγηση»
Η εκδήλωση απευθύνεται σε οικογένειες με παιδιά άνω των 9 ετών. Ο μουσικός ερευνητής δρ Νίκος Ξανθούλης, θα παρουσιάσει σε μικρούς και μεγάλους εκθέματα του μουσείου, που μας αποκαλύπτουν πτυχές του κόσμου της αρχαίας ελληνικής μουσικής και θα ζωντανέψει με τη συνοδεία αρχαίας λύρας, ήχους και ύμνους που κάποτε μπορεί να είχαν ακουστεί δίπλα στα αρχαία έργα. Απαραίτητη η δήλωση συμμετοχής στο 2132144891.
• Τετάρτη, 4 Ιανουαρίου, 13.30-15.30: «Αντλώντας έμπνευση από το μουσείο»: ζωγραφίζουμε με τους καλλιτέχνες.
Η δράση με τον εικαστικό Δημήτρη Σαρασίτη, που απευθύνεται σε όλες τις ηλικίες, φιλοξενείται στο Καφέ με έργα εμπνευσμένα από τα εκθέματα, αλλά και από το κτίριο του Μουσείου.
Οι καλλιτέχνες της έκθεσης σας προσκαλούν για ένα συμμετοχικό εργαστήρι ζωγραφικής στις αίθουσες των γλυπτών. Εμπνευστείτε από τα αρχαία έργα τέχνης και μάθετε τα μυστικά της δημιουργίας με την καθοδήγηση των σύγχρονων εικαστικών.
Τα υλικά σχεδίασης θα είναι διαθέσιμα από το μουσείο, αλλά μπορείτε να φέρετε το δικό σας μπλοκ ζωγραφικής και μολύβι. Η διάρκεια της συμμετοχής είναι ελεύθερη στο διάστημα του δίωρου που θα διεξάγεται η δράση. Η πρώτη μισή ώρα περιλαμβάνει περιήγηση στην εικαστική έκθεση στο Καφέ του Μουσείου.
• Τετάρτη, 4 Ιανουαρίου, ώρα 11.00-13.00: «Μουσικό εργαστήρι ΑΡΧΑΙΩΝ ΑΣΜΑΤΑ».
Το πρόγραμμα αφορά παιδιά 9-13 ετών και τους δίνει την ευκαιρία να γνωρίσουν αρχαία ελληνικά μουσικά όργανα και μελωδίες και να δοκιμάσουν τις μουσικές τους ικανότητες.
Οι συμμετέχοντες θα δημιουργήσουν ένα μικρό μουσικό σύνολο και θα ερμηνεύσουν «αρχαίων άσματα», τα τραγούδια των αρχαίων, σε μια συναυλία-έκπληξη για τους υπόλοιπους επισκέπτες του μουσείου. Μουσική εκγύμναση: Δρ Νίκος Ξανθούλης. Απαραίτητη η δήλωση συμμετοχής στο 2132144891.
______________
Κρυμμένοι αρχαίοι θησαυροί
Σάββατο 17 Δεκεμβρίου 2016
Πέμπτη 17 Νοεμβρίου 2016
Το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο ανέβαλε επίσκεψη εκπροσώπων του στην Τουρκία
Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο
Αντιπροσωπεία του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου υπό τον Έλμαρ Μπροκ, πρόεδρο της Επιτροπής Εξωτερικών Υποθέσεων του ΕΚ και την Κίτι Πίρι, εισηγήτρια για την Τουρκία, ακύρωσαν την επίσκεψη που είχαν προγραμματίσει να πραγματοποιήσουν σήμερα στην Τουρκία, μετά από συνεννόηση με τον πρόεδρο του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, Μάρτιν Σουλτς, επειδή «διαφώνησαν με το σχήμα των συναντήσεων».
«Εξαιτίας διαφορών ως προς το σχήμα των συναντήσεων, ο πρόεδρος Σουλτς, σε συμφωνία με τους ευρωβουλευτές Μπροκ και Πίρι, αποφάσισαν να ακυρώσουν την επίσκεψη έως ότου γίνουν σεβαστά τα δικαιώματα του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου", αναφέρει ανακοίνωσή του ΕΚ.
«Το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο επιδιώκει έναν ειλικρινή διάλογο, ανοιχτά και με καλή πίστη, με τις τουρκικές Αρχές. Αλλά για τον διάλογο είναι προϋπόθεση να γίνει αποδεκτή η αυτονομία και η ανεξαρτησία των συνομιλητών σας. Ο κ. Μπροκ και η κ. Πίρι εκπροσωπούν το ΕΚ και δεν μπορούμε να έχουμε επιλεκτική προσέγγιση ως προς το ποιος μιλάει σε ποιον», δήλωσε ο κ. Σουλτς.
«Χθες, εξέφρασα στον υπουργό Ευρωπαϊκών Υποθέσεων της Τουρκίας, Ομέρ Τσελίκ, ο οποίος βρισκόταν στο ΕΚ στο πλαίσιο συμφωνίας να κρατηθεί ανοικτός ο πολιτικός διάλογος, τον θαυμασμό μου για τη δημοκρατική εγρήγορση του τουρκικού λαού για να διασφαλίσει τη δημοκρατία κατά την απόπειρα πραξικοπήματος και τις αντιρρήσεις των ευρωπαϊκών αρχών ως προς την αναλογικότητα της απάντησης της τουρκικής κυβέρνησης ενόψει του πραξικοπήματος. Η ΕΕ παραμένει δεσμευμένη στον διάλογο. Ο διάλογος, ωστόσο, απαιτεί και οι δύο πλευρές να θέλουν να μιλήσουν η μία με την άλλη. Εξακολουθώ να ελπίζω ότι το ΕΚ θα είναι σύντομα σε θέση να πραγματοποιήσει την επίσκεψη.
______________
Σάββατο 12 Νοεμβρίου 2016
Η Ελευσίνα "Πολιτιστική Πρωτεύουσα της Ευρώπης 2021"
ΕΥΡΩΠΗ & ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ
11/ 11/ 2016
Μετά την αναγγελία της επιλογής, ο Επίτροπος για την εκπαίδευση, τον πολιτισμό, τη νεολαία και τον αθλητισμό Τίμπορ Νάβρατσιτς δήλωσε: «Το 2021, η Ελλάδα θα φιλοξενήσει την πολιτιστική πρωτεύουσα της Ευρώπης για τέταρτη φορά, μετά την Αθήνα το 1985, τη Θεσσαλονίκη το 1997 και την Πάτρα το 2006. Πολλές πόλεις διαγωνίστηκαν για τον τίτλο και από τις 14 αρχικές υποψηφιότητες επικράτησαν τρεις. Για άλλη μία φορά φάνηκε πόσο δημοφιλής είναι αυτή η πρωτοβουλία της ΕΕ σε πόλεις και πολίτες. Συγχαίρω την Ελευσίνα για την επιτυχία της. Ανυπομονώ να δω την Ελευσίνα να προσφέρει, στους επισκέπτες από την Ευρώπη και απ’ όλο τον κόσμο, την ευκαιρία να γνωρίσουν την πόλη και τα πολιτιστικά αγαθά της αλλά και να εκτιμήσουν την πολιτισμική πολυμορφία της Ευρωπαϊκής Ένωσης, καθώς και τις κοινές μας αξίες — πράγμα που είναι σήμερα επιτακτικότερο από ποτέ. Όπως έχουν δείξει πολλές προηγούμενες πολιτιστικές πρωτεύουσες της Ευρώπης, ο τίτλος μπορεί να αποφέρει σημαντικά μακροπρόθεσμα πολιτιστικά, καθώς και οικονομικά και κοινωνικά οφέλη — οφέλη που μπορεί να αποκομίσει πλέον και η Ελευσίνα».
Ο θεσμός της πολιτιστικής πρωτεύουσας της Ευρώπης ξεκίνησε το 1985, με πρωτοβουλία της τότε υπουργού Πολιτισμού Μελίνας Μερκούρη και έχει εξελιχθεί σε μία από τις πλέον φιλόδοξες πολιτιστικές πρωτοβουλίες στην Ευρώπη.
Το αρχικό κίνητρο του θεσμού είναι πιο επίκαιρο από ποτέ, σχολιάζει η Ευρωπαϊκή Επιτροπή: να δώσει στους Ευρωπαίους την ευκαιρία να μάθουν περισσότερα για τον πολιτισμό κάθε χώρας, να απολαμβάνουν την κοινή ιστορία και τις κοινές αξίες τους και να αρχίσει διαπολιτισμικός διάλογος. Να νιώσουν, με άλλα λόγια, ότι ανήκουν στην ίδια ευρωπαϊκή κοινότητα.
Ν.Μ.
_________________
Η Ευρώπη απέτυχε στη Λέσβο
ΚΟΙΝΩΝΙΑ
Οι Γιατροί του Κόσμου – Ελλάδας (Médecins du Monde – Grèce), πιστοί στις αρχές τους παρέμειναν στην πρώτη γραμμή, καθόλη τη διάρκεια των χθεσινών ταραχών στο Κέντρο Υποδοχής και Ταυτοποίησης (εφεξής ΚΥΤ) στη Μόρια Λέσβου, παρέχοντας ιατρική συνδρομή σε πρόσφυγες και μετανάστες. Κλιμάκιο της οργάνωσης παρέμεινε εντός του κέντρου μέχρι την ασφαλή μεταφορά των ασυνόδευτων ανηλίκων που κρατούνταν στο ΚΥΤ σε άλλη τοποθεσία. Μετά την οριστική εκκένωση του Κέντρου, κινητή μονάδα των ΓτΚ παρέμεινε μέχρι αργά τη νύχτα στην είσοδο του ΚΥΤ περιθάλποντας τραυματίες και βοηθώντας όλους όσοι είχαν ανάγκη. Σήμερα, επέστρεψαν κανονικά εντός του Κέντρου λειτουργώντας τα ιατρεία της οργάνωσης και παρέχοντας πλήρη ιατρική και ψυχοκοινωνική κάλυψη στον πληθυσμό του κέντρου.
Τα χθεσινά γεγονότα στο Κέντρο Υποδοχής και Ταυτοποίησης στη Μόρια Λέσβου καταδεικνύουν την αποτυχία της μέχρι σήμερα ευρωπαϊκής πολιτικής για την αντιμετώπιση της προσφυγικής κρίσης.
Η περίπτωση του ΚYT της Μόριας Λέσβου είναι χαρακτηριστική καθόσον αποτελεί το πρώτο πλήρως επιχειρησιακό – λειτουργικό “hotspot” της χώρας μας και μεγαλύτερο από άποψη μεγέθους και φιλοξενούμενων κέντρο υποδοχής σε ένα νησί, τη Λέσβο, που εξακολουθεί να αποτελεί μέχρι και σήμερα το σημείο εισόδου για το 50-60% των συνολικών αφίξεων στην Ελλάδα.
H προ τριετίας δημιουργία των υποδομών του συγκεκριμένου Κέντρου είχε σχεδιαστεί βάσει της λογικής ότι ο πληθυσμός αυτού θα είναι μετακινούμενος, δηλαδή θα προβλέπεται υποδοχή και φιλοξενία, μέχρι και την ολοκλήρωση των διαδικασιών καταγραφής.
Η λογική όμως αυτή ανετράπη, κατ’ εφαρμογή της Συμφωνίας ΕΕ και Τουρκίας της 20ης Μαρτίου 2016. Όλοι πλέον οι νεοεισερχόμενοι στα νησιά υπάγονται σε περιορισμό της ελευθερίας τους, αρχικώς εντός του Κέντρου Υποδοχής για 25 μέρες κατ’ ανώτερο όριο και, εν συνεχεία, στο νησί της Λέσβου μέχρι την ολοκλήρωση των διαδικασιών.
Παράλληλα, από τον Ιούλιο του 2016 και κυρίως μετά την απόπειρα πραξικοπήματος στην Τουρκία, παρατηρείται αυξητική τάση ως προς τις αφίξεις προσφυγικού – μεταναστευτικού πληθυσμού, με αποτέλεσμα οι εισροές των πολιτών τρίτων χωρών να είναι μεγαλύτερες των εκροών. Ως εκ τούτου, στον πληθυσμό που ήδη διαμένει επί μακρό χρονικό διάστημα στο Κέντρο προστίθενται ολοένα περισσότεροι νεοαφιχθέντες.
Ο πολύμηνος εγκλεισμός χιλιάδων ανθρώπων σε ένα χώρο φτιαγμένο για τους μισούς από όσους κλήθηκε να εξυπηρετήσει, ο αποκλεισμός όσων φθάνουν στην Ελλάδα μετά την 20η Μαρτίου από τα προγράμματα μετεγκατάστασης σε άλλα κράτη μέλη της ΕΕ, οι μεγάλες καθυστερήσεις στη διαδικασία ασύλου και η σχεδόν ανύπαρκτη πληροφόρηση για το τι -και πότε- μέλλει γενέσθαι έχει οδηγήσει τον προσφυγικό/μεταναστευτικό πληθυσμό σε αδιέξοδο και την τοπική κοινωνία σε αναστάτωση.
Την ίδια στιγμή, ένα έτος μετά την υιοθέτησή από το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο του επονομαζόμενου «σχεδίου μετεγκατάστασης», μόνο ένα μικρό ποσοστό, μικρότερο του 3%, του συνολικού αριθμού προσφύγων και μεταναστών έχει μετακινηθεί από την Ελλάδα και την Ιταλία προς άλλα κράτη της ΕΕ. Σύμφωνα με τα πλέον πρόσφατα στοιχεία, μόνο 2.986 αιτούντες άσυλο έχουν μετεγκατασταθεί από την Ελλάδα προς άλλες ευρωπαϊκές χώρες. Παράλληλα, τα κράτη μέλη της ΕΕ έχουν φανεί απρόθυμα να υποδεχθούν πρόσφυγες από την Ελλάδα και την Ιταλία. Από το συνολικό αριθμό των 66.400 θέσεων που συμφωνήθηκαν, μόνο 11.866 θέσεις υποδοχής έχουν ανοίξει μέχρι σήμερα[1].
Είναι προφανές ότι η μέχρι σήμερα ευρωπαϊκή διαχείριση της προσφυγικής/μεταναστευτικής κρίσης έχει αποτύχει. Για το λόγο αυτό απαιτούνται νέες καινοτόμες και ρεαλιστικές πρωτοβουλίες.
Οι Γιατροί του Κόσμου – Ελλάδας καλούν την Ευρωπαϊκή Ένωση να αναθεωρήσει τις μέχρι σήμερα ακολουθούμενες πολιτικές, εξασφαλίζοντας νόμιμους και ασφαλείς τρόπους πρόσβασης για τους πρόσφυγες στην Ευρώπη, ιδιαίτερα για τις γυναίκες και τα παιδιά, που αποτελούν πλέον την πλειονότητα των μετακινούμενων πληθυσμών. Οι πολιτικές αυτές θα πρέπει να καθορίζονται με βάση την ευάλωτη θέση και τις ειδικές ανάγκες των προσφύγων και όχι όπως μέχρι με κριτήρια όπως η εθνικότητα ή το χρονικό σημείο έλευσης –πριν ή μετά τις 20.3.2016- στο έδαφος της Ευρώπης. Παράλληλα, καλούμε τις ελληνικές αρχές να υλοποιήσουν άμεσα πρωτοβουλίες για την αποσυμφόρηση των νησιών με την προώθηση όσων βρίσκονται εκεί σήμερα σε χώρους φιλοξενίας στην χερσαία Ελλάδα και την επιτάχυνση των διαδικασιών καταγραφής και εξέτασης των αιτημάτων ασύλου.
* * *
Σχετικά με τους Γιατρούς του Κόσμου Ελλάδας
Οι Γιατροί του Κόσμου Ελλάδας δημιουργήθηκαν το 1990 και αποτελούν μέρος του Διεθνούς Δικτύου των ΓτΚ το οποίο αποτελείται από 15 συνολικά τμήματα (Αργεντινή, Βέλγιο, Γαλλία, Γερμανία, Ελβετία, Ελλάδα, Ηνωμένο Βασίλειο, Η.Π.Α., Ιαπωνία, Ισπανία, Καναδάς, Λουξεμβούργο, Ολλανδία, Πορτογαλία και Σουηδία). Ταυτόχρονα ωστόσο παραμένουν μία γνήσια ελληνική οργάνωση που ακολουθεί το δικό της μονοπάτι βασιζόμενη στις ιδιαιτερότητες της Ελλάδας, διατηρώντας την οικονομική και διοικητική της ανεξαρτησία.
Συμπληρώνοντας 26 χρόνια συνεχούς δράσης το 2016, οι Γιατροί του Κόσμου Ελλάδας έχουν αναγνωριστεί στη συνείδηση των πολιτών, ως μια αξιόπιστη και αποτελεσματική οργάνωση η οποία προωθεί τα συναισθήματα αλληλεγγύης της ελληνικής κοινωνίας.
Με δεκάδες προγράμματα ανθρωπιστικής βοήθειας στην Ελλάδα και σε αναπτυσσόμενες χώρες, Έλληνες γιατροί, υγειονομικό προσωπικό, διοικητικοί και τεχνικοί προσφέρουν τις υπηρεσίες τους εθελοντικά.
Οι Γιατροί του Κόσμου Ελλάδας με περισσότερους από 600 εθελοντές έχουν βρεθεί σε περίπου 50 χώρες του πλανήτη προσφέροντας ιατρική, ανθρωπιστική βοήθεια. Στη διάρκεια όλων αυτών των χρόνων, έχουν πραγματοποιηθεί προγράμματα ιατρικής και ανθρωπιστικής βοήθειας, στο Ιράκ, το Λίβανο, το Αφγανιστάν, τη Σρι Λάνκα, την Ινδονησία, τη Σερβία, το Σουδάν, την Παλαιστίνη, την Αϊτή, τη Γάζα, την Ουγκάντα, την Αλγερία κ.α.
Στο πεδίο των προγραμμάτων, οι ΓτΚ συνεργάζονται με άλλες διεθνείς Μη Κυβερνητικές Οργανώσεις με στόχο την αποτελεσματικότερη παροχή ανθρωπιστικής βοήθειας στους πληθυσμούς που την έχουν ανάγκη.
* * *
[1] Μέχρι τις 11 Σεπτεμβρίου, σύμφωνα με στοιχεία της ΎΑ ΟΗΕ για τους Πρόσφυγες – http://data.unhcr.org/mediterranean/regional.php
______________
Κυριακή 6 Νοεμβρίου 2016
Costa-Gavras : « Montrer la diversité et la complexité du monde arabe »
Parrain de la 5e édition du festival du film franco-arabe qui se tient jusqu’au 15 novembre à Noisy-le-Sec, le réalisateur franco-grec revendique la nécessité de montrer des films qui à travers des histoires intimes nous montrent la complexité et la diversité d’un monde arabe trop souvent caricaturé dans les médias. Le réalisateur de Z évoque également la situation actuelle de son pays natal, la Grèce, dont le peuple continue de souffrir, loin des yeux du monde.
Costa-Gavras : « Montrer la diversité et la complexité du monde arabe »
Costa-Gavras : « Montrer la diversité et la complexité du monde arabe »
Parrain de la 5e édition du festival du film franco-arabe qui se tient jusqu’au 15 novembre à Noisy-le-Sec, le réalisateur franco-grec revendique la nécessité de montrer des films qui à travers des histoires intimes nous montrent la complexité et la diversité d’un monde arabe trop souvent caricaturé dans les médias. Le réalisateur de Z évoque également la situation actuelle de son pays natal, la Grèce, dont le peuple continue de souffrir, loin des yeux du monde.
Parrain de la 5e édition du festival du film franco-arabe qui se tient jusqu’au 15 novembre à Noisy-le-Sec, le réalisateur franco-grec revendique la nécessité de montrer des films qui à travers des histoires intimes nous montrent la complexité et la diversité d’un monde arabe trop souvent caricaturé dans les médias. Le réalisateur de Z évoque également la situation actuelle de son pays natal, la Grèce, dont le peuple continue de souffrir, loin des yeux du monde.
_____________
Τετάρτη 2 Νοεμβρίου 2016
Παιδεία online...: Ισπανία: Οι γονείς των μαθητών αποφάσισαν να απεργ...
Παιδεία online...: Ισπανία: Οι γονείς των μαθητών αποφάσισαν να απεργ...: Κόσμος // Παιδεία EPA/LUIS TEJIDO Τετάρτη, 02 Νοεμβρίου, 2016 Η μεγαλύτερη ένωση γονέων και κηδεμόνων της Ισπαν...
Δευτέρα 31 Οκτωβρίου 2016
Κομισιόν: Ολοι δεσμεύτηκαν να ολοκληρωθεί η 2η αξιολόγηση το συντομότερο
ΕΙΔΗΣΕΙΣ
Την ολοκλήρωση της αποστολής των θεσμών, μετά από εποικοδομητικές συζητήσεις, και την επιστροφή τους στα μέσα Νοεμβρίου, αναφέρουν πηγές της Ευρωπαϊκής Επιτροπής στην Αθήνα.
Όπως προσθέτουν όλες οι πλευρές δεσμεύτηκαν για την ολοκλήρωση της δεύτερης αξιολόγησης το συντομότερο δυνατόν.
«Η αποστολή των θεσμών, όπως προβλεπόταν τελείωσε χτες. Εποικοδομητικές συζητήσεις έλαβαν χώρα για όλες τις κύριες πολιτικές δεσμεύσεις και θα συνεχίσουν τις προσεχείς εβδομάδες», αναφέρουν οι πηγές της Επιτροπής, προσθέτοντας πως «οι θεσμοί θα επιστρέψουν στα μέσα Νοεμβρίου» και ότι «όλες οι πλευρές δεσμεύτηκαν να ολοκληρώσουν τις διαπραγματεύσεις της δεύτερης αξιολόγησης του προγράμματος ESM, το συντομότερο δυνατόν».
Πηγή: ΑΠΕ-ΜΠΕ
Σάββατο 22 Οκτωβρίου 2016
Από τον λόγο του Ελύτη , όταν του απένειμαν το βραβείο Νόμπελ. Για αυτούς, που κλείνουν τα σχολεία, στον απόδημο Ελληνισμό
Ένα απόσπασμα από τον λόγο του Ελύτη , όταν του απένειμαν το βραβείο Νόμπελ.
Για αυτούς, που κλείνουν τα σχολεία, στον απόδημο Ελληνισμό.
Σας.....απαντά ο Ελύτης,
"Είμαστε οι μόνοι σ’ ολόκληρη την Ευρώπη που έχουμε το προνόμιο να λέμε τον ουρανό “ουρανό” και τη θάλασσα “θάλασσα” όπως την έλεγαν ο Όμηρος και ο Πλάτωνας πριν δυόμισι χιλιάδες χρόνια. Δεν είναι λίγο αυτό. Η γλώσσα δεν είναι μόνον ένα μέσον επικοινωνίας. Κουβαλάει την ψυχή του λαού μας κι όλη του την ιστορία και όλη του την ευγένεια. Χαίρομαι κι αυτή τη στιγμή που σας μιλάω σ’ αυτή τη γλώσσα και σας χαιρετώ, σας αποχαιρετώ μάλλον, αφού η στιγμή έφτασε να φύγω".
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
Ανέκδοτη ομιλία του Οδυσσέα Ελύτη μετά την απονομή
του Νόμπελ Λογοτεχνίας στη Στοκχόλμη (1979)
του Νόμπελ Λογοτεχνίας στη Στοκχόλμη (1979)
Το Αθηναϊκό Πρακτορείο Ειδήσεων παρουσίασε ένα ανέκδοτο κείμενο του ποιητή, από ομιλία του στους Έλληνες μετανάστες στη Στοκχόλμη. Η ομιλία του ποιητή έγινε τον Νοέμβριο του 1979, μετά την τελετή απονομής του βραβείου Νόμπελ της Σουηδικής Ακαδημίας για το έργο του. Η ομιλία μεταφέρεται αυτούσια με την επισήμανση του Ελύτη «ότι η γλώσσα είναι ένας φορέας ήθους που, αν δεν τον υπακούσεις, θα τιμωρηθείς».
Η ομιλία
«Αγαπητοί φίλοι και συμπατριώτες,
περίμενα πρώτα να τελειώσουν οι επίσημες γιορτές που προβλέπει η “Εβδομάδα Νόμπελ” και ύστερα να ’ρθω σ’ επαφή μαζί σας. Το έκανα γιατί ήθελα να νιώθω ξένιαστος και ξεκούραστος.
Ξεκούραστος βέβαια δεν είμαι. Χρειάστηκε να βάλλω τα δυνατά μου για να τα βγάλω πέρα με τις απαιτήσεις της δημοσιότητας, τις συνεντεύξεις και τις τηλεοράσεις. Αλλά ένιωθα κάθε στιγμή ότι δεν εκπροσωπούσα το ταπεινό μου άτομο αλλά ολόκληρη τη χώρα μου. Κι έπρεπε να την βγάλω ασπροπρόσωπη. Δεν ξέρω αν το κατάφερα. Δεν είμαι καμωμένος για τέτοια. Για τιμές και για δόξες. Τη ζωή μου την πέρασα κλεισμένος μέσα σε 50 τετραγωνικά (μέτρα), παλεύοντας με τη γλώσσα. Επειδή αυτό είναι στο βάθος ή ποίηση: μια πάλη συνεχής με τη γλώσσα. Τη γλώσσα την ελληνική που είναι η πιο παλιά και η πιο πλούσια γλώσσα του κόσμου.
Ό,τι και να πει ένας ποιητής, μικρό ή μεγάλο, σημαντικό ή ασήμαντο, δεν φέρνει αποτέλεσμα, θέλω να πω δεν γίνεται ποίηση αν δεν περάσει από την κρησάρα της γλώσσας, αν δεν φτάσει στην όσο γίνεται πιο τέλεια έκφραση. Ακόμα και οι πιο μεγάλες ιδέες, οι πιο ευγενικές, οι πιο επαναστατικές, παραμένουν σκέτα άρθρα εάν δεν καταφέρει ο τεχνίτης να ταιριάσει σωστά τα λόγια του. Μόνον τότε μπορεί ένας στίχος να φτάσει στα χείλια των πολλών, να γίνει κτήμα τους. Μόνον τότε μπορεί να ’ρθει και ο συνθέτης να βάλει μουσική, να γίνουν οι στίχοι τραγούδι. Και για ένα τραγούδι ζούμε, στο βάθος, όλοι μας. Το τραγούδι που λέει τους καημούς και τους πόθους του καθενός μας. Τόσο είναι αλήθεια ότι το μεγαλείο και η ταπεινοσύνη πάνε μαζί, ταιριάζουν.
Ταπεινά εργάστηκα σ’ όλη μου τη ζωή. Και η μόνη ανταμοιβή που γνώρισα πριν από τη σημερινή, ήταν ν’ ακούσω τους συμπατριώτες μου να με τραγουδούν. Να τραγουδούν το ΑΞΙΟΝ ΕΣΤΙ που μου χρειάστηκε τεσσάρων χρόνων μοναξιά και αδιάπτωτη προσπάθεια, για να το τελειώσω. Δεν το λέω για να περηφανευτώ. Δεν έρχομαι σήμερα για να σας κάνω τον σπουδαίο. Κανείς δεν είναι σπουδαίος από εμάς. Από εμάς, άλλος κάνει τη δουλειά του σωστά κι άλλος δεν την κάνει. Αυτό είναι όλο. Όμως θέλω να μάθετε, όπως το έμαθα κι εγώ στα 68 μου χρόνια: μόνον αν κάνεις σωστά τη δουλειά σου, ο κόπος δεν θα πάει χαμένος.
Ξέρω, μαντεύω, ότι πολλοί από εσάς περίμεναν άλλα πράγματα από εμένα. Τους ζητώ συγγνώμην που δεν θα τους ικανοποιήσω. Αν είχα το ταλέντο του ομιλητή, του δάσκαλου, του ηγέτη, θα είχα ίσως αφιερωθεί στην πολιτική. Τώρα δεν είμαι παρά ένας γραφιάς που πιστεύει σε ορισμένα πράγματα. Κι αυτά τα πράγματα θέλει να τα γνωρίσει και στους άλλους, να τα βγάλει από μέσα του, να τα κάνει έργο.
Εμένα μου έλαχε ν’ αγαπήσω τον τόπο μου όπως τον αγαπάτε κι εσείς. Να τι είναι που μας ενώνει απόψε όλους εδώ πέρα. Η αγάπη μας για την Ελλάδα. Βέβαια, υπάρχουν πολλοί τρόποι ν’ αγαπά ένας λαός τη χώρα του. Αλλά για τον ποιητή, πιστεύω, υπάρχει μόνον ένας: ν’ ανήκει σ’ ολόκληρο το λαό του. Πάνω από τις διαιρέσεις και τις διχόνοιες, ο ποιητής να στέκει και ν’ αγαπά όλον τον λαό του, ν’ ανήκει, το ξαναλέω, σ’ όλο τον λαό του. Δεν γίνεται αλλιώς. Η πατρίδα είναι μία. Ο καθένας στον τομέα του ας έρθει και ας κάνει κάτι, όπως αυτός το νομίζει καλύτερα.
Όμως ο πνευματικός άνθρωπος βλέπει το σύνολο. Θέλω να πιστεύω πως ίσως κι ο ξενιτεμένος, το ίδιο. Για εμάς η Ελλάδα είναι αυτές οι στεριές οι καμένες στον ήλιο κι αυτά τα γαλάζια πέλαγα με τους αφρούς των κυμάτων. Είναι οι μελαχρινές ή καστανόξανθες κοπέλες, είναι τ’ άσπρα σπιτάκια τ’ ασβεστωμένα και τα ταβερνάκια και τα τραγούδια τις νύχτες με το φεγγάρι πλάι στην ακροθαλασσιά ή κάτω από κάποιο πλατάνι. Είναι οι πατεράδες μας κι οι παππούδες μας με το τουφέκι στο χέρι, αυτοί που λευτερώσανε την πατρίδα μας και πιο πίσω, πιο παλιά, όλοι μας οι πρόγονοι που κι αυτοί ένα μονάχα είχανε στο νου τους -όπως κι εμείς σήμερα: τον αγώνα για τη λευτεριά.
Είπε ένας Γάλλος ποιητής, ο Ρεμπώ, πως η πράξη για τον ποιητή είναι ο λόγος του. Κι είχε δίκιο. Αυτό έκανε ο Σολωμός, που για να γράψει το αθάνατο ποίημα του “‘Ελεύθεροι Πολιορκημένοι”, έσωσε και παράδωσε στη φυλετική μας μνήμη το Μεσολόγγι και τους αγώνες του. Αυτό έκαναν ο Παλαμάς, ο Σικελιανός, ο Σεφέρης. Στα φτωχά μου μέτρα το ίδιο πάσχισα να κάνω κι εγώ. Πάσχισα να κλείσω μέσα στην ψυχή μου, την ψυχή όλου του ελληνικού λαού. Να δω πόσο μοιάζανε όλοι οι αγώνες του, από την αρχαία εποχή ίσαμε σήμερα, για το δίκιο και για τη λευτεριά. Κι αυτό θα κάνω όσα χρόνια μου δώσει ο Θεός να ζήσω. Αυτή είναι η πράξη μου. Και το γεγονός ότι έφτασαν να την αναγνωρίσουν οι ξένοι, είναι μια νίκη. Όχι δική μου νίκη. Δική σας. Γι’ αυτό σας ευχαριστώ. Κι αν μου το συγχωρείτε να σας δώσω μια γνώμη – ακούστε την: όσο καλά κι αν ζείτε σ’ αυτή τη φιλόξενη, την ευγενική χώρα, όσο κι αν νιώθετε καλά και στεριώνετε, και κάνετε οικογένεια – μην ξεχνάτε την πατρίδα μας, και προ παντός, τη γλώσσα μας. Πρέπει να ‘σαστε περήφανοι, να ‘μαστε όλοι περήφανοι, εμείς και τα παιδιά μας για τη γλώσσα μας.
Είμαστε οι μόνοι σ’ ολόκληρη την Ευρώπη που έχουμε το προνόμιο να λέμε τον ουρανό “ουρανό” και τη θάλασσα “θάλασσα” όπως την έλεγαν ο Όμηρος και ο Πλάτωνας πριν δυόμισι χιλιάδες χρόνια. Δεν είναι λίγο αυτό. Η γλώσσα δεν είναι μόνον ένα μέσον επικοινωνίας. Κουβαλάει την ψυχή του λαού μας κι όλη του την ιστορία και όλη του την ευγένεια. Χαίρομαι κι αυτή τη στιγμή που σας μιλάω σ’ αυτή τη γλώσσα και σας χαιρετώ, σας αποχαιρετώ μάλλον, αφού η στιγμή έφτασε να φύγω.
Όμως ένα κομμάτι της ψυχής μου σας το αφήνω μαζί μ’ ένα μεγάλο ευχαριστώ που με ακούσατε. Μακάρι να μπορούσε να σας μείνει, να το κρατήσετε, σαν ένα μικρό φυλαχτό από την πατρίδα».
Πηγή: fourtounis.gr
Αντικλείδι , http://antikleidi.com
Δευτέρα 17 Οκτωβρίου 2016
Eurostat: Σε συνθήκες φτώχειας πάνω από 1 στους 3 Έλληνες
ΚΟΙΝΩΝΙΑ
Σε συνθήκες φτώχειας ή κοινωνικού αποκλεισμού ζουν πάνω από ένας στους τρεις κατοίκους στην Ελλάδα και κατά μέσο όρο ένας στους τέσσερις στην ΕΕ, σύμφωνα με τα στοιχεία του 2015, που έδωσε σήμερα στη δημοσιότητα η Eurostat
Συγκεκριμένα, στην Ελλάδα, το 2015 βρισκόταν αντιμέτωπο με τον κίνδυνο της φτώχειας ή του κοινωνικού αποκλεισμού το 35,7% του πληθυσμού (3,8 εκατ. άνθρωποι), έναντι 28,1% το 2008.
Στην ΕΕ, το αντίστοιχο ποσοστό επανήλθε το 2015 στα επίπεδα του 2008, δηλαδή στο 23,7% (118,8 εκατ. άνθρωποι).
Σύμφωνα με τη Eurostat, ένας άνθρωπος βρίσκεται σε κατάσταση φτώχειας ή κοινωνικού αποκλεισμού όταν αντιμετωπίζει μία ή περισσότερες από τις παρακάτω προβληματικές καταστάσεις: Είτε θεωρείται φτωχός (δηλαδή έχει εισοδήματα μικρότερα του 60% του μέσου εθνικού εισοδήματος), είτε ζει σε κατάσταση ένδειας (δηλαδή στερείται βασικά καταναλωτικά αγαθά ή αδυνατεί να ανταπεξέλθει σε στοιχειώδεις οικονομικές υποχρεώσεις), είτε ζει σε οικογένεια αντιμέτωπη με τον κίνδυνο της ανεργίας (δηλαδή σε οικογένεια που κανένα μέλος της δεν έχει «κανονική δουλειά»).
Ως προς την Ελλαδα, σε συνθήκες φτώχειας βρίσκεται το 21,4% του πληθυσμού, σε συνθήκες ένδοιας το 22,2%, ενώ ζει σε οικογένεια αντιμέτωπη με τον κίνδυνο της ανεργίας το 16,8% του πληθυσμού. Τα αντίστοιχα μέσα ποσοστά στην ΕΕ είναι 17,3%, 8,1% και 10,5%.
Σε χειρότερη κατάσταση από την Ελλάδα, αναφορικά με το ποσοστό του πληθυσμού που θεωρείται ότι βρίσκεται σε κατάσταση φτώχειας ή κοινωνικού αποκλεισμού, είναι η Βουλγαρία (41,3%) και η Ρουμανία (37,3).
Στον αντίποδα (με ποσοστά μικρότερα του 20%) βρίσκονται η Τσεχία (14%), η Σουηδία (16%), η Ολλανδία και η Φινλανδία (16,8%), η Δανία και η Γαλλία (17,7%).
Πέμπτη 13 Οκτωβρίου 2016
The Cyprus News: Ανάπτυξη σε παραγωγικούς τομείς βλέπει η Κύπρος
The Cyprus News: Ανάπτυξη σε παραγωγικούς τομείς βλέπει η Κύπρος:
ΔΙΕΘΝΗΣ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ
ΔΙΕΘΝΗΣ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ
Η Κύπρος έχει σήμερα τη δυνατότητα να προσβλέπει σε ανάπτυξη σε όλους τους βασικούς παραγωγικούς τομείς της οικονομίας, τόνισε ο υπουργός Οικονομικών της χώρας, Χάρης Γεωργιάδης.
Μιλώντας στο 12ο Ασφαλιστικό Συνέδριο της Κύπρου, ο κ. Γεωργιάδης ανέφερε πως η κυπριακή οικονομία διέψευσε όσους, τόσο στο εσωτερικό όσο και στο εξωτερικό, προέβλεπαν ότι η χώρα θα παρέμενε εγκλωβισμένη σε ένα φαύλο κύκλο ύφεσης και λιτότητας και πως ο τομέας των χρηματοοικονομικών υπηρεσιών θα χανόταν.
Σημείωσε, ακόμη, ότι τη φετινή χρονιά η Κύπρος θα καταγράψει έναν από τους υψηλότερους ρυθμούς ανάπτυξης στον ευρωπαϊκό χώρο, ότι η ανεργία μειώνεται και η εμπιστοσύνη στον τραπεζικό τομέα έχει αποκατασταθεί σε μεγάλο βαθμό. ........συνέχεια εδώ
http://thecyprusnews.blogspot.gr/Πέθανε ο Ιταλός σκηνοθέτης, ηθοποιός και λογοτέχνης Ντάριο Φο, βραβευμένος με Νόμπελ Λογοτεχνίας το 1997, σε ηλικία 90 ετών.
Πέθανε ο Ιταλός σκηνοθέτης, ηθοποιός και λογοτέχνης Ντάριο Φο, βραβευμένος με Νόμπελ Λογοτεχνίας το 1997, σε ηλικία 90 ετών.
Αντισυμβατικός, με μοναδικό ταλέντο στον αυτοσχεδιασμό, ο Ντάριο Φο είχε αναπτύξει και εντονότατη πολιτική δράση. Στη δεκαετία του ’70 είχε στηρίξει, μεταξύ, των άλλων, τον αγώνα των ελλήνων αντιστασιακών κατά της χούντας των συνταγματαρχών.
Στις αμέτρητες συνεργασίες του Ντάριο Φο περιλαμβάνεται και εκείνη με το Θέατρο Τέχνης του Κάρολο Κουν, που πρώτο ανέβασε στην Ελλάδα το έργο «Ισαβέλα τρεις καραβέλλες και ένας παραμυθάς», την περίοδο 1974-1975.
Δευτέρα 10 Οκτωβρίου 2016
Η ΕΙΚΟΝΑ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ ΣΤΟΝ ΔΙΕΘΝΗ ΤΥΠΟ
ΜΜΕ, Ευρώπη, Ελλάδα, εφημερίδες, ρατσισμός
ΕΛΛΑΔΑ
Ελληνες απείθαρχοι και καλοβολεμένοι
Αν κάποιος προσπαθούσε να αποδώσει με μία εικόνα την αποτύπωση της ελληνικής κρίσης στον διεθνή Τύπο, αυτή δεν θα ήταν άλλη από ερείπια αρχαίων ναών… προς πώληση. Από ελληνικής πλευράς πάλι, αυτό που επικράτησε πυροδοτώντας συζητήσεις είναι η αναπαράσταση ηγετικών προσωπικοτήτων της Γερμανίας με ναζιστικά σύμβολα.
Κι αν τα σκίτσα συμπυκνώνουν, συχνά με ακραίο τρόπο, «ποιητική αδεία», γενικότερες παραδοχές, αντιλήψεις και διαθέσεις, ωστόσο, την ίδια στιγμή, τις αποκαλύπτουν.
Πέρα από τον εφιάλτη της πώλησης του Παρθενώνα στον οποίο παραπέμπουν τα ερείπια, η ξένη γελοιογραφική αναφορά έχει πολλά σημαινόμενα: από φθόνο μέχρι απειλή για την Ενωμένη Ευρώπη και προπάντων συνολική απαξίωση για τους ανίκανους κληρονόμους. Μια συλλογική ευθύνη που θα μπορούσε να επισύρει και τιμωρία.
Από την άλλη, οι Ελληνες σκιτσογράφοι επιλέγουν να μη γενικεύουν απορρίπτοντας συλλήβδην λαούς, αλλά αποδίδουν εξατομικευμένες μομφές σε ηγετικά πρόσωπα.
Κι αυτή είναι μονάχα μία –κατ' αντιπαράθεση- διάσταση της οικοδόμησης στερεοτύπων που άνθησαν την περίοδο της κρίσης με φορέα τον Τύπο.
Η παγίδα
Στερεότυπα που αποδεικνύονται επίμονα, «αφενός γιατί φύονται σε βάθος χρόνου και αναδύονται στην επιφάνεια σε περιόδους κρίσης και αφετέρου επειδή εδράζονται σε όψεις της αλήθειας για να την παραμορφώσουν.
Και αυτό συμβαίνει με τη συστηματική απομόνωση και γενίκευση ενός -αρνητικού συνήθως- χαρακτηριστικού έτσι ώστε γίνεται εύκολο το να πέσει κάποιος στην παγίδα, να εγκλωβιστεί, ιδιαίτερα μάλιστα αν η παγίδα αυτή έχει στόχο να τραυματίσει την εικόνα που έχει για τον εαυτό του.
Ετσι θα μπορούσε να ερμηνευτεί η ενσωμάτωση της ενοχής από πολλούς συμπολίτες μας σήμερα», όπως μας εξηγεί η καθηγήτρια Αισθητικής και Επικοινωνίας στο Πανεπιστήμιο Αθηνών Πέπη Ρηγοπούλου.
Αυτές τις παγίδες αποκαλύπτει η έρευνα «Η εικόνα της Ελλάδας σε γερμανικά και βρετανικά μέσα και η προβολή της σε ελληνικά μέσα ενημέρωσης: πολιτισμική διάσταση και πολιτικές παράμετροι της εποχής της κρίσης (2010-2013)», που εκπόνησε το Εργαστήρι Τεχνών και Πολιτιστικής Διαχείρισης του Τμήματος Επικοινωνίας και ΜΜΕ του Καποδιστριακού Πανεπιστημίου με την ίδια επιστημονική υπεύθυνο, σε συνεργασία με την καθηγήτρια Μυρτώ Ρήγου.
Αξίζει να σημειωθεί ότι την έρευνα αυτή χρηματοδότησε ο πρώην πρύτανης του Πανεπιστημίου Αθηνών Μιχάλης Σταθόπουλος.
Η έρευνα, μέρος της οποίας παρουσιάζουμε σήμερα, δεν φανερώνει μόνο το πώς προβάλλεται η εικόνα της χώρας και των πολιτών της ως προϊόν διαμεσολάβησης του δημοσιογραφικού λόγου σε Ελλάδα και Γερμανία, αλλά επιχειρεί να διακρίνει το πνεύμα, αν όχι τις σκοπιμότητες, που εξυπηρετεί.
Ακόμη ένα εύρημά της είναι ότι, πέρα από τα λάθη των ίδιων των Ελλήνων και την ανυποληψία της ελληνικής πολιτικής τάξης, η ένταση και η συστηματικότητα της επίθεσης σε ορισμένα άρθρα αποπνέουν, αν όχι δόλο, πάντως ένα ευρύτερο κυριαρχικό πνεύμα, απόηχο μιας αποικιοκρατικής και ρατσιστικής τοποθέτησης.
Με πιο χαρακτηριστικό παράδειγμα τα λεγόμενα Ευρωπαίων αξιωματούχων που αποφαίνονται ως άλλοι δάσκαλοι ότι οι Ελληνες πρέπει να μάθουν το μάθημά τους, είτε ότι ως μίασμα οφείλουν να αποβληθούν από την ευρωπαϊκή οικογένεια.
Από την ελληνική πλευρά πάλι διατηρείται μια στάση υποτέλειας απέναντι στην αδιαμφισβήτητη ηγεμονία της Γερμανίας, ακόμη κι όταν αντικρούει αυτά τα στερεότυπα.
Προς τι όλο αυτό; Ποιο το διακύβευμα;
Το θέμα είναι η αναδιανομή του πλούτου σε ακόμη λιγότερους, αλλά και η εδώ και δεκαετίες κρίση στο επίπεδο της εργασίας, έτσι που κάποιοι να μιλούν για «το τέλος της».
Τα ευρωπαϊκά προγράμματα απασχόλησης, και μάλιστα για ανθρώπους με πολλά προσόντα, είναι ακόμη μια ένδειξη ότι δεν υπάρχει εργασία για όλους. Και αυτές είναι συνθήκες που δεν αφορούν έναν λαό, μας λέει η Πέπη Ρηγοπούλου. Ωστόσο, υπάρχει και κάτι άλλο στην περίπτωση της Ελλάδας: σε αντίθεση με τις άλλες χώρες του Νότου που βρέθηκαν στο χείλος της οικονομικής κρίσης, είναι η μόνη που υπέστη, εκτός της οικονομικής και πολιτικής, και πολιτισμική επίθεση.
Η ΕΙΚΟΝΑ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ ΣΤΟΝ ΒΡΕΤΑΝΙΚΟ ΤΥΠΟ
«Εκ φύσεως οκνοί, απατεώνες, οπισθοδρομικοί»
Η έρευνα έχει ακόμη δύο πτυχές που αποκαλύπτουν πώς αντιμετώπισε την ελληνική κρίση ο αγγλόφωνος Τύπος.
Η μελέτη για την εικόνα της Ελλάδας στον βρετανικό Τύπο, που εκπόνησε ο Θωμάς Τσακαλάκης, κυκλοφορεί ήδη σε δεύτερη έκδοση με τίτλο «Ελληνες διεφθαρμένοι, τεμπέληδες και απείθαρχοι» των εκδόσεων Σμίλη, ενώ το τμήμα που μελετά την πρόσληψη της βρετανικής αρθρογραφίας για το θέμα στην Ελλάδα έχει ερευνηθεί από τον Παναγιώτη Σωτήρη και μαζί με την υπόλοιπη έρευνα που καλύπτει και πιο πρόσφατα ευρήματα πρόκειται να εκδοθεί άμεσα.
Ποιες είναι οι βασικές τους διαπιστώσεις;
«Ο συντηρητικός βρετανικός Τύπος αναπαράγει τα αρνητικά στερεότυπα των “εκ φύσεως” οκνών, απατεώνων και οπισθοδρομικών Ελλήνων, προφανώς προς εξυπηρέτηση οικονομικο-πολιτικών συμφερόντων, ή λόγω φθόνου, αντεκδίκησης -διότι η Ελλάδα χρωστά σημαντικά ποσά σε διεθνείς δημοσιογραφικούς(;;;) οργανισμούς κ.ο.κ. Ορισμένοι, όπως ο Frederick Forsyth της Express, εναντιώνονται στον δανεισμό μας διότι τα λεφτά θα καταλήξουν στις γαλλικές και τις γερμανικές τράπεζες.
»Οι κεντροαριστερές εφημερίδες κατά κανόνα αποδομούν τις εναντίον μας εθνοφυλετικές προκαταλήψεις, συχνά βάσει επίσημων στοιχείων, π.χ. από τον ΟΟΣΑ για την εργατικότητα των Ελλήνων, κι άλλοτε στο πλαίσιο υποστήριξης μιας προοδευτικής ιδεολογικο-πολιτικής θέσης, αρκεί να μη θίγεται ο βρετανικός εθνοκεντρισμός, όπως στο θέμα της επιστροφής των Ελγινείων» μας λέει ο Θωμάς Τσακαλάκης.
Από την άλλη πλευρά, την ίδια στιγμή που ο ελληνικός Τύπος αντέδρασε πολλές φορές αρνητικά στις στερεοτυπικές περιγραφές για την Ελλάδα στον ξένο Τύπο, άλλα ξένα μέσα, που θεωρούνται ότι είναι πιο έγκυρα ή ότι αντανακλούν τις σκέψεις των οικονομικών και πολιτικών ελίτ, αντιμετωπίζονται με διαφορετικό τρόπο.
Το παράδειγμα της χρήσης της αρθρογραφίας της εφημερίδας Financial Times είναι ενδεικτικό.
Οπως παρατηρεί ο Παναγιώτης Σωτήρης, γύρω από τη χρήση των αναφορών στη συγκεκριμένη εφημερίδα ξεδιπλώνονται διαφορετικές κειμενικές στρατηγικές με κεντρικό άξονα την αντιμετώπιση των ξένων ως του «Αλλου», έναντι του οποίου κρινόμαστε και ο οποίος λειτουργεί ως το κάτοπτρο των δικών μας αδυναμιών.
ΤΙ ΕΔΕΙΞΕ Η ΠΟΙΟΤΙΚΗ ΑΝΑΛΥΣΗ 15.000 ΓΕΡΜΑΝΙΚΩΝ ΑΡΘΡΩΝ ΜΕ ΛΕΞΕΙΣ-ΚΛΕΙΔΙΑ «ΕΛΛΑΔΑ, ΚΡΙΣΗ»
Η κατασκευή του «αποδιοπομπαίου τράγου»
Πέρα από τα λάθη των ίδιων των Ελλήνων και την ανυποληψία της ελληνικής πολιτικής τάξης, η ένταση και η συστηματικότητα της επίθεσης σε ορισμένα άρθρα αποπνέουν, αν όχι δόλο, πάντως ένα ευρύτερο κυριαρχικό πνεύμα, απόηχο μιας αποικιοκρατικής και ρατσιστικής τοποθέτησης
Με πρωτεργάτες τη λαϊκή εφημερίδα Bild και το περιοδικό Focus ο γερμανικός Τύπος «φιλοτέχνησε» το πορτρέτο των Ελλήνων με χαρακτηρισμούς όπως: διεφθαρμένοι, φοροφυγάδες, χρεοκοπημένοι, τεμπέληδες, ανεύθυνοι, απατεώνες, πλούσιοι λόγω ακίνητης περιουσίας -τραπεζικών καταθέσεων στο εξωτερικό-, ενεργειακών κοιτασμάτων, ανεξέλεγκτος τρόπος ζωής.
«Απατεώνες στην Ευρω-οικογένεια» ήταν ο τίτλος στο εξώφυλλο του περιοδικού Focus στις 22/2/2010, με το οποίο ξεκίνησε η ενορχηστρωμένη επίθεση στους Ελληνες, αν και «πρωτεργάτης» στη δημιουργία στερεοτυπικών χαρακτηρισμών για τον ελληνικό λαό ήταν η λαϊκή ταμπλόιντ Bild, σύμφωνα με τη μελέτη της Μαίρης Μελανίτη «Η Ελλάδα στον γερμανικό Τύπο: Ανα-παραγωγή στερεοτυπικών εικόνων από τις εφημερίδες Bild, die Welt, Süddeutshe Zeitung και το περιοδικό Focus».
Στα άρθρα εκείνου του τεύχους παρατέθηκαν σχεδόν όλοι οι αρνητικοί χαρακτηρισμοί που έμελλε να «φιλοτεχνήσουν» το πορτρέτο του Ελληνα: διεφθαρμένοι, φοροφυγάδες, χρεοκοπημένοι, τεμπέληδες, ανεύθυνοι, απατεώνες, πλούσιοι λόγω ακίνητης περιουσίας -τραπεζικών καταθέσεων στο εξωτερικό-, ενεργειακών κοιτασμάτων, ανεξέλεγκτος τρόπος ζωής.
Από την κριτική δεν λείπουν δημοσιεύματα για υπερβολικές συντάξεις, ημέρες απεργίας και διακοπών σε σύγκριση με τον μέσο Γερμανό. Τη λέξη Ελληνες συνοδεύει πλέον το επίθετο «πτωχευμένοι» ενώ η Ελλάδα γίνεται συνώνυμη της κρίσης καθώς η λέξη «Griechenland» αντικαθίσταται από τον όρο «Krisenland».
Κάπως έτσι ο «αποδιοπομπαίος τράγος» έχει κατασκευαστεί ώστε να του αξίζει μια τιμωρία. Κι ενώ για την αγορά στρατιωτικού εξοπλισμού από τη Γερμανία ή τον ρόλο πολιτικής και της οικονομίας στο ξέσπασμα της κρίσης δεν υπάρχει κουβέντα, το παράδειγμά της χρησιμοποιείται ως μπαμπούλας για τους Γερμανούς, ώστε ακόμη και τα συναισθήματα συμπόνιας να γίνονται θυμός, αφού δημιουργούν την εντύπωση ότι για τη «σωτηρία» της συμβάλλει ο Γερμανός φορολογούμενος.
Κάπως έτσι συνοψίζεται η ποιοτική ανάλυση από τη μελέτη πάνω από 15.000 άρθρων από τον γερμανικό Τύπο το διάστημα Ιανουάριος 2010 - Δεκέμβριος 2013 με λέξεις-κλειδιά «Ελλάδα, κρίση».
Τα Μέσα επιλέχθηκαν επειδή έχουν τις μεγαλύτερες πωλήσεις, καλύπτουν ένα ευρύ πολιτικό φάσμα και συνεπώς απευθύνονται σε μεγάλο μέρος του αναγνωστικού κοινού διαφορετικού κοινωνικο-οικονομικού επιπέδου.
Τα πιο λαϊκά έντυπα (Bild, Focus) συνετέλεσαν τα μάλα στην κατασκευή μιας αρνητικής εικόνας καθώς σε αυτά ανήκει η πλειονότητα των άρθρων και συγκεκριμένα 11.000 έναντι συνολικά 15.210, αλλά παρά τις λιγότερες και πιο σοβαρές αναφορές τους σε οικονομικο-πολιτικά θέματα ούτε ο ποιοτικός Τύπος απέφυγε τους στερεοτυπικούς όρους.
Ορους που με βάση τη συχνότητα αναφοράς μιλάνε από μόνοι τους: με πρώτη τη διαφθορά, έπονται φοροδιαφυγή, πώληση Ακρόπολης/νησιών/δημόσιας περιουσίας, φακελάκι, γερμανικές αποζημιώσεις, «πλούσιοι Ελληνες», έξαρση λοιμωδών νοσημάτων, τεμπελιά, μέχρι και τρόπος ζωής/συνήθειες.
Ομως την τιμητική τους δεν έχουν μόνον οι Ελληνες που παρουσιάζονται ως μια ομοιογενής ομάδα με κοινά χαρακτηριστικά αλλά και η Ελλάδα ως μια χώρα παραλυμένη από τις απεργίες, τη γραφειοκρατία και την αναξιοκρατία που πνίγεται από τους καπνούς των τζακιών, τα σκουπίδια και τις ασθένειες...
Τα γερμανικά Μέσα, παρατηρεί η ερευνήτρια, επιλέγοντας να φωτίσουν μονομερώς κάποια φαινόμενα της ελληνικής κοινωνίας τα παρουσίασαν ως αιτίες για την οικονομική κρίση στη χώρα μας και «δαιμονοποίησαν» τους Ελληνες, με αποτέλεσμα στη γερμανική κοινή γνώμη να έχει επικρατήσει ότι η οικονομική κρίση στην Ελλάδα δεν περιορίζεται στην οικονομία, αλλά είναι ριζωμένη σε πιο παλιές συνήθειες και παγιωμένες συμπεριφορές των Ελλήνων.
«Στην ουσία έπρεπε να επιρρίψουν κάπου τις ευθύνες και χωρίς ποτέ να γίνονται αναφορές για τον ρόλο που έπαιξε η οικονομική πολιτική της Γερμανίας στην εξέλιξη της οικονομικής κρίσης στην Ελλάδα αλλά και χωρίς να φαίνονται οι πραγματικές αιτίες της κρίσης…».
Το συμπέρασμά της;
«Σε ένα ιδιαίτερα κρίσιμο χρονικό διάστημα με καθοριστικές πολιτικές και οικονομικές εξελίξεις στην Ελλάδα και σε ολόκληρη την Ευρώπη θα έπρεπε η στάση των μέσων ενημέρωσης να είναι αντικειμενική με μόνο γνώμονα τη σωστή πληροφόρηση. Αντιθέτως τα γερμανικά Μέσα (κυρίως η Bild και το Focus) παρουσιάζουν στα άρθρα και τις ανταποκρίσεις τους ανακριβή και ενίοτε ψευδή στοιχεία με στόχο τη δημιουργία μιας διαστρεβλωμένης εικόνας της Ελλάδας και των πολιτών της.
»Η γενική εικόνα της Ελλάδας παρουσιάζεται αρνητική και χρησιμοποιείται ως παράδειγμα προς αποφυγήν δημιουργώντας αισθήματα συμπόνιας, φόβου και θυμού στους Γερμανούς αναγνώστες» λέει στην «Εφ.Συν.» η κ. Μαίρη Μελανίτη.
♦ Αύριο θα δημοσιευτεί το δεύτερο μέρος της έρευνας
Στάζουν δηλητήριο τα γερμανικά ΜΜΕ
Η φάρσα
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)