Ούννοι
Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
“Πατρίδα τους είναι η ράχη του αλόγου τους”[1]
H νομαδική φυλή των Ούννων τον 4ο μ.Χ. αιώνα ξεκίνησε από την Ασία και, προχωρώντας προς τα δυτικά, κατάκλυσε την Ευρώπη κι ερήμωσε πολλές χώρες. Οι πρώτοι Ούννοι είχαν εγκατασταθεί στη Μογγολία τον 2ο π.Χ. αιώνα κι από κει έφτασαν στην περιοχή ανάμεσα στα δύο ποτάμια Ουράληκαι Βόλγα. Στα 375 μ.Χ. μια ουννική φυλή προχώρησε στην περιοχή ανάμεσα στο Δον και Βόλγα και, αφού υπέταξε τους Οστρογότθους και Βησιγότθους, εγκαταστάθηκε τον 4ο αιώνα στην εύφορη κοιλάδα του Δούναβη. Ο αρχηγός των Ούννων Ρουγίλιας οργάνωσε ισχυρό κράτος και άρχισε τις επιδρομές και τις επιθέσεις εναντίον του Βυζαντινού κράτους. Στα 434 μ.Χ. το Ρουγίλα τον διαδέχτηκε ο Αττίλας, που απαίτησε από το Βυζάντιο να του δώσει τεράστια χρηματικά ποσά. Στην άρνηση του Βυζαντινού αυτοκράτορα, ο Αττίλας οργάνωσε μια φοβερή εκστρατεία και, κατεβαίνοντας ορμητικά προς τα νότια, κατάστρεψε τη Μοισία, τη Θράκη και την Μακεδονία κι ερήμωσε πάνω από 70 πόλεις.
Ο αυτοκράτορας Θεοδόσιος αναγκάστηκε να υπογράψει ταπεινωτική συνθήκη, να του παραχωρήσει μεγάλες περιοχές στα νότια του Δούναβη και 6.000 λίτρες χρυσάφι και να του δίνει κάθε χρόνο 2.100 λίτρες χρυσάφι. Μετά τη νίκη του ο Αττίλας με 700.000 στρατό κατάλαβε τη Γερμανία, μπήκε στη Ρωσία και, επιστρέφοντας, έφτασε μέχρι τη Γαλατία. Τον Αττίλα τον αντιμετώπισε στα 451, στα Καταλανικά Πεδία ο Αέτιος, αρχηγός στρατού που τον αποτελούσαν Ρωμαίοι, Γαλάτες, Βουργουνδοί και Βησιγότθοι. Στην περίφημη σύγκρουση, που έμεινε γνωστή στην ιστορία σαν "μάχη των Εθνών", ο Αττίλας νικήθηκε με φοβερές απώλειες. Παρόλα αυτά, συγκεντρώνοντας τις δυνάμεις του, μπήκε στην Ιταλία κι έφτασε μπροστά στα τείχη της Ρώμης. Επειδή όμως μια φοβερή αρρώστια αποδεκάτισε το στρατό του, αναγκάστηκε να υποχωρήσει και να εγκαταλείψει τα μεγαλεπήβολα σχέδιά του. Μετά το θάνατο του Αττίλα στα 452 μ.Χ., το κράτος των Ούννων διαλύθηκε και έσβησαν τα ίχνη του στην ιστορία.
“...Με τα τρομερά χαρακτηριστικά τους ενέπνεαν μεγάλο φόβο σε εκείνους που δεν είχαν ασκηθεί στη τέχνη του πολέμου. Έτρεπαν σε φυγή τους εχθρούς τους οι οποίοι τρομοκρατούνταν όταν έβλεπαν το παραμορφωμένο πρόσωπό τους και τα μικρά όπως η τρύπα της βελόνας, μάτια τους. Φέρονται με σκληρότητα προς τα νεογέννητα, κόβουν με σπαθί το μάγουλο των αρσενικών παιδιών για να τα μάθουν να αντέχουν στα τραύματα. Έτσι γερνούν χωρίς γένι και με τα μάγουλα γεμάτα ουλές. Είναι μικρού αναστήματος και ταχύτατοι στις κινήσεις τους. Τέλειοι ιππείς, επιδέξιοι τοξότες, έχουν πλατείς ώμους, δυνατό λαιμό, πάντα άκαμπτο απο τη περηφάνεια τους.” Ιορδάνης (αλανός ιστορικός του 6ου αιώνα μ.Χ.[2]
Υποσημείωση[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
LP | Στο λήμμα αυτό έχει ενσωματωθεί κείμενο από το αντίστοιχο λήμμα της Live-Pedia. (ιστορικό). |
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου